Köşe yazarımız Zeki Baştürk makalesinde,

Bayramın ikinci günü. Yağmurlu bir Marmaris gününe uyandık. Arkadaşlarımız Baran ve Yılmaz Dalkılıç çifti bize bir şaşırtmaca (sürpriz) yaptı. Oğullarının teknesiyle bir gezintiye çıktık. Yol boyları mimozalarla süslenmiş.

Yalancı Boğaz denilen yerden hareket ederek adalar arasında doğal güzellikler içinde gezindik. Hava kapalı. Deniz sakin.Deniz çarşaf gibi. Deniz uykuda.. Kıyılar ormanlar yemyeşil. Ormanların yeşili ile denizin mavisi uyum içinde. Güzellik yarışında ikisi de. Erinç , mutluluk ,yaşama sevinci dağıtıyorlar görenlere.

Cennet adası denilen koyda demirledik. Demir attık mutluluğa, güzelliklere. Dünyada cenneti yaşamak denir buna. Sofralar kuruldu elçiliği ile. İmece ile hazırlanan herşey bir başka güzel oluyor. Soğuk mezeler, çoban kavurma, çoban salatası, beyaz peynir ve aslan sütü. Dostluğun sıcaklığı da eklenince tadına doyum olmuyor yenilen içilenlerin.

Nereye baksan yeşil. Nereye baksan mavi. Yeşillik, tazeliğin, canlılığın simgesi. Mavi ise sonsuzluğu, özgürlüğü yansıtıyor. Oldum olası severim ben maviyi. Mavi sonsuzluktur. Mavi, özgürlüktür. Mavi umuttur, aydınlık gelecektir. Mavi , Atatürk’ün gözleridir. Onun için severim ben maviyi.

Bulutlar aralandı biraz. Güneş, gösterdi yüzünü. Ülkemizin üzerindeki karabulutların dağılması gibi. Güneş, her köşede göstermeye başladı kendini. Umut yayılıyor her yana. Çocuklar, gençler, kadınlar, her yaşta insan ” Dağ başını duman almış, yürüyelim arkadaşlar!” diyerek yürüyorlar aydınlığa doğru.

Bir gün de böyle geçti yeşillikler ve mavilikler içinde. Doğa içinde doğa ile başbaşa umuda ve aydınlık geleceğé doğru. Demokrasi bayramını ulusça kutlayacağımız günlerin umudu, özlemi ve inancıyla iyi bayramlar herkese.