Köşe yazarımız Zeki Baştürk makalesinde;

İnsanlar, niye yalan söyler? Demeye dilim varmıyor. İnsana ” yalancı” demek , etik ve erdemli bir davranış değildir. Ben de onun için sorunun biçimini biraz değiştirdim.

Gerçekten, insanlar, inanmadıkları şeyleri niye söyler? Bunun birkaç nedeni olabilir:

1. Toplumsal Baskı.  İnsanlar, ait oldukları gruba uyum sağlamak için inanmadıkları şeyleri söyleyebilirler.

2. Çıkar Sağlama . Bir kazanç elde etmek, bir durumu lehlerine çevirmek için gerçeği çarpıtabilirler.

3. Tartışmaktan Kaçınma.  Tartışmadan veya olası bir çatışmadan kaçınmak için inanmadıkları bir şeyi söyleyebilirler.

4. Yönlendirme .Başkalarını yönlendirmek veya etkilemek için kasıtlı olarak gerçeğe aykırı şeyleri ifade edebilirler.

5. Alışkanlık veya Düşüncesizlik. Kimileyin insanlar, gerçekte inanmadıkları şeyleri düşünmeden yineleyebilirler.

6. Kendini Koruma . Zor bir durumdan kaçınmak veya kendini güvende duyumsamak için yalan söyleyebilirler.

Yukarıda sıraladıklarım, insanlara özgü davranışlardır. Ya da içgüdüsel bir durum olabilir.

Siyasette ve siyasetçilerde sıkça gördüğümüz ve yaşadığımız bir durumdur. Lüks içinde ve şatafatlı biçimde yaşayanlar, ” çok para insanı mutsuz eder” diyebiliyor. Har vurup harman savuranlar, insanlara “lokmaları küçültün”, “pazara tok karnına çıkın”, “yoksullar , cennete gidecek ” türünden öğütlerde bulunabiliyor. Enflasyonu düşük gösterip asgari ücretli ve emekliye zam yapmayanlar, “emekliyi enflasyona ezdirmedik ” diyor.

Örnekleri çoğaltmak olası.   Siyasetçilerin inanmadıkları şeyleri söylemelerinin  nedenleri neler  olabilir:

1. Seçmenleri Etkileme. Halkın beklentilerine hitap etmek için bazen kendi inançlarından farklı şeyler söyleyebilirler. Popüler olan söylemleri benimsemek, oy kazanmak için bir stratejidir.

2. Güç ve İktidar Mücadelesi. Politikada kalıcı olmak, rakipleri alt etmek ve destek toplamak için zaman zaman gerçeği eğip bükebilirler.

3. Stratejik İletişim.  Siyaset, büyük ölçüde algı yönetimine dayanır. Siyasetçiler, belirli mesajları vermek için gerçekte inanmadıkları şeyleri söyleyebilirler.

4. Parti Disiplini . Kendi düşüncelerine aykırı olsa bile, bağlı oldukları parti çizgisinde kalmaları gerekebilir. Parti politikalarına ters düşmek, kariyerlerini riske atabilir.

5. Diplomasi ve Denge . Kimi l konularda açıkça konuşmak yerine daha genel ve yuvarlak ifadeler kullanarak kimseyi doğrudan karşılarına almamaya çalışırlar.

6. Kitle Psikolojisi .Toplumda yaygın olan bir görüşe ters düşmek istemezler. Bu yüzden bazen inandıklarından farklı söylemlerde bulunabilirler.

Sonuç olarak, siyaset genellikle gerçeğin mutlak şekilde ifade edildiği bir alan olmaktan çok, taktiksel ve stratejik bir mücadele alanıdır. Ne denli kızsak da öfkelensek de gerçek bu. Önemli olan herkesin bunu iyi anlaması, iyi kavraması ve buna göre yönünü belirlenmesidir. Duygularımızdan çok, usumuza güvenmeli ve usumuzun ve bilimin gösterdiği yolda gitmeliyiz.

Her gecenin bir sabahı, her tünelin ucunda mutlaka bir ışık vardır. Unutmayın, kışın sonu bahardır.