Köşe yazarımız Zeki Baştürk makalesinde;

Yanmış, yıkılmış, kaderine terk edilmiş topraklarından cennet gibi bir vatan yarattın. Değerini bilemedik.

Yorgun, yoksul, umutsuz insanlardan yurttaşlar yetiştirdin, özgür ve bağımsız bir ulus yarattın. Önemini kavrayamadık.

“Egemenlik kayıtsız ve koşulsuz ulusundur” diyerek halkın kendi kendini yönettiği Cumhuriyet”i kurdun. Sahip çıkamadık.

Kadınlara seçme ve seçilme hakkını veren ilk lider oldun. Kadınlarımızı baştacı yaptın. Anlamını bilemedik.

Dünyada ilk kez çocuklarımıza bayram armağan ettin. Çocuklarımızı koruyamadık. Tarikatlara teslim ettik.

Gençlerimize güvendin. Cumhuriyet’i gençlere emanet ettin. Gençlerimizi karanlık güçlerin eline bıraktık.

“Köylü ulusun efendisidir” diyerek yücelltiğin köylümüzün yoksullaşmasını engelleyemedik. Topraklarımıza sahip çıkamadık.

” Cumhuriyet sizden fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür kuşaklar ister” dediğin öğretmenlerimiz ne yazık ki istediğin kuşaklar yetiştiremedi.

Ölümünün ardından 85 yıl geçti. Bunca geçen yıla karşın seni anlayamadık Ata’m.
İlkelerini kavrayamadık. “En büyük eserim” dediğin Cumhuriyet’i ve devrimlerini koruyamadık.

Bağışla bizi Ata’m. Huzuruna çıkarken utanç duyuyorum. Başımız eğik.
Yüzümüz kızarıyor utançtan.
Bağışla bizi Ata’m.