Her bir insan hayatının kendine göre ayrı bir rengi, ritmi, tadı, zorluğu ve kolaylığı vardır. Hepsi çok özeldir. Her insanın öfkesi,aşkı, huzuru, sevinci, hüznü, adaleti bir başkasından farklıdır. Yatağını döven hırçınlaşan su misali kanımızın ısrarla vücudumuzu döverek yorgun düşürmesi gibi biz farkında olsak da olmasak da yaşadığımız hayat bizi bazı tehlike ve kayıplara hazırlar. Kaybetmek eylemi insan için doğduğu andan itibaren başlar. Hayata kayıpla başlarız. Doğarız annemizden sıcak bedeninden, sıcak yuvadan ayrılmaktır kaybetmektir. Sonra anne memesini, anne kucağını, çocukluğumuzu, büyüdükçe de bazı hayallerimizi, umutlarımızı kaybederiz. Kaybettikçe hayatın zorluğunu kolaylığını öğreniriz. Vücudumuzu , kendi kapasite kullanımımızı, yeteneğimizi keşfederiz. Bazen vücudumuz beynimize uymaz. Yine de herşeye rağmen her insan özeldir.