Baharı muştulayan en güzel çiçeklerden biridir papatyalar. Çayırları süsler güler yüzlü papatyalar.  Seyretmeye doyamazsınız. Gülün adı çıkmış. Sarı ve beyaz renkleriyle ne de güzeldir . Çok çabuk solarlar. O nedenle koparmaya kıyamazsınız.

Herkes mutlaka denemiştir papatya falını. O güzelim yaprakları tek tek koparılır: ” Seviyor, sevmiyor” diye.  “Seviyor” çıkarsa mutlu olunur.  “Sevmiyor” çıkarsa yeni bir çiçeğin yaprakları yeniden koparılmaya  başlanır. O güzelim çiçekten geriye salt  sap kalır. Sonuç, elde sıfır.

Ne olurdu papatya, seviyor deseydin sanki?  Seviyor, sevmiyor…   Papatyada bir yaprak daha olsaydı belki ” seviyor” çıkardı da mutlu ederdi herkesi. Ne olurdu bir yaprağın daha olsa! Seviyor da çıksa sevmiyor da çıksa en son papatyanın sapı kalır.  Canın yanar, korkar ve o son yaprağı koparmak istemezsin. Sırf sevmiyor dememek için.

Günümüzde de her konuda papatya falına bakar olduk. Şu son bir yıldır elimizden düşmez oldu papatyalar. ” Corona bu yıl mı bitecek, gelecek yıl mı? Yıl içinde herkes aşı olacak mı? Bu hafta tam kapanma olacak mı olmayacak mı? İşten çıkarmalar sürecek mi?

Okullar açılacak mı açılmayacak mı? Öğrenciler, EBA’ya erişim sağlayacak mı? Herkese tablet dağıtılacak mı? İnternet, köylere ulaşacak mı? Öğretmenlerin tümü aşılanacak mı?

Sağlık çalışanları,  haklarına kavuşacak mı? Özlük hakları verilecek mi? Eşlerinin, çocuklarının,  yakınlarının yüzünü görebilecekler mi? Onları sımsıkı kucaklayabilecekler  mi?

65 yaş üstü olanlar özgürlüklerine kavuşabilecek mi? Sokağa çıkabilecek,  dostlarıyla buluşabilecek , torunlarını sevgiyle kucaklayabilecek  mi?

Esnaf, siftah yapabilecek, işçi işine kavuşabilecek, köylü ürününü değerine satabilecek mi? Emekliler, ikinci bir işe gerek duymadan yaşayabilecek bir gelire ulaşacak mı?

Kanal İstanbul yapılacak mı? Montrö antlaşması yok sayılacak mı? İstanbul sözleşmesi geri gelecek mi? Kadın ölümleri bitecek mi bitmeyecek mi?

Hergün, her saat , her dakika papatya falı açıyoruz. Yapraklarını tek tek koparıyoruz. Yapraklar kopuyor, papatyalar yok oluyor, bir türlü sorulara  yanıt bulamıyoruz.

İnsanlar, kırmızı güllerin ardından koşarken ayakları altında ezilen papatyaların ayırdına bile varmazlar. Bir an geldiğinde papatyanın son yaprağı da düşer kendi kendine. Elde kalan sapıdır papatyanın. Fal bakacağımıza papatyaları koruyalım, yaşatalım ki baharla birlikte güzelleşsin yaşam.