İnsanın giyebileceği en iyi elbise güzel ahlaktır. Kötü ahlakla şeref olmaz. Bizim milletimizde aile, sözlü anlaşma ile kurulur; ahlâk değerleriyle varlığı korunur. Güvenilir değilseniz, başkalarına da güvenemezsiniz. Dost olamayan, dost bulamaz. Bilmediklerimizi ayağımızın altına koysak başımız göğe değerdi. O halde bizdeki yada çevremizdeki bu kibir niye? Kişinin aklı, kendi diline hakim olmalı, eğer dili aklına hakim olursa o kişi batar, helak olur. İnsan aklı çoğalınca söz azalırmış. Korkarım Coğrafyamız gibi aydınımız ve basınımız da sanki kaderimiz. Dilleri akıllarına hakim olmuş ve toplum içinde inandırıcılıklarını kaybetmiş durumdalar. Sokaktaki insanımızın gerisinde, arkasından koşturuyorlar.  Yolsuzluğu, hırsızlığı, torpilciliği önleyecek “denetim devleti”. Bunu yapacak kurum ve ahlaklı insanların yetiştirilmesi kaç senemizi alır bilemem. Adalette, doğrulukta, fedakarlıkta yarış eden İnsan yetiştirmekten başka çözüm yok. Yoksa Bu düzende yıkılmaya mahkumsun. Akbaba sürüsü içinde kalmış serçe gibiyiz. Ahlaklı olmak ücrete tabii değildir. Biline.